Omgevingseisen van slakkenhuisbijen onder de loep
17 februari 2020. - Sommige bijensoorten hebben er een vaste gewoonte van gemaakt om te nestelen in lege slakkenhuisjes. In Nederland kennen we drie van zulke specialisten (de gouden, de gedoornde en de tweekleurige slakkenhuisbij), in Zuid-Duitsland komen maar liefst vijf verschillende soorten voor. Plaatselijke onderzoekers roken een buitenkansje, want deze bijensoorten lenen zich uitstekend voor een experimenteel onderzoek naar de eisen die deze bijen aan hun leefomgeving stellen. Je kunt namelijk makkelijk de beschikbare nestelgelegenheid controleren door het aanbieden van vaste aantallen lege slakkenhuisjes per onderzoekslocatie. Hierbij waren ze met name geinteresseerd in de effecten op de bijen van begrazingsdruk, oppervlakte van het leefgebied en de 'connectiviteit' hiervan (de mate waarin de leefgebieden met elkaar in verbinding staan).
Enkele resultaten van deze studie:
- intensieve begrazing bleek voor alle soorten slakkehuisbijen nadelig uit te pakken, omdat de grazers veel slakkenhuisjes vertrappen;
- de gouden slakkenhuisbij komt meer voor in leefgebieden met een grotere oppervlakte, maar de mate waarin deze gebieden met elkaar in verbinding staan maakt voor deze soort niet uit;
- de tweekleurige slakkenhuisbij is juist wel gebaat bij een hogere 'connectiviteit' van de leefgebieden;
- de gedoornde slakkenhuisbij leek zich van geen van de onderzochte variabelen veel aan te trekken.
De onderzoekers beschouwen de gouden en de gedoornde slakkenhuisbij als habitatspecialisten en zoeken in deze eigenschap de verklaring voor hun ongevoeligheid voor connectiviteit van de leefgebieden. Habitatspecialisten zijn immers 'gewend' om aangewezen te zijn op kleine eilandjes van geschikt leefgebied en zijn goed in staat om zich te verspreiden over grote afstanden met ongeschikt gebied. Habitatgeneralisten, waartoe zij de tweekleurige slakkenhuisbij rekenen, zouden hier meer moeite mee hebben.
Vind hier het artikel.