Hommels kwetsbaar door minder genetische variatie?

19 juni 2015. - In heel Europa gaat het slecht met een groot deel van de hommelsoorten. De oorzaken voor deze achteruitgang zijn niet geheel duidelijk, maar hebben mogelijk deels te maken met de bloemvoorkeuren van de de hommels (zie pagina Oorzaken achteruitgang). Uit nieuw onderzoek van Maebe et al. blijkt nu dat er misschien ook een verband is met de genetische variatie binnen de populaties van de verschillende hommelsoorten. 

Al eerder was bekend dat hommelsoorten die achteruit zijn gegaan nu een geringere genetische variatie hebben dan stabiele hommelsoorten. Maar ja, dat kan ook komen doordat ze nu zeldzaam zijn en de populatie dus kleiner is. Het nieuwe aan het onderzoek van Maebe et al. is dat zij de genetische variatie onderzochten van zeldzame hommels vóórdat ze achteruit zijn gegaan. Zij deden dit met geconserveerde hommels in museumcollecties. Deze dieren waren gevangen in de periode 1918-1926 in zes Nederlandse provincies. 

Maebe et al. vonden dat de genetische variatie in de periode 1918-1926 groter was bij hommelsoorten die toen wijd verspreid waren en sindsdien stabiel zijn gebleven, zoals akkerhommel en steenhommel. Hommelsoorten die in die periode net zo wijd verspreid waren maar sindsdien achteruit zijn gegaan, zoals moshommel en zandhommel, bleken reeds toen over significant minder genetische variatie te beschikken. Een opvallende vondst!

Lees het hele artikel hier.