Regelmatig verschijnen er berichten in de media met termen als 'bijensterfte', 'verdwijnziekte' en 'bestuivingscrisis'. Vaak hebben zulke berichten betrekking op de honingbij. De honingbij is een geval apart, omdat deze in Nederland niet of nauwelijks in het wild voorkomt, in tegenstelling tot de circa 360 soorten wilde bijen in Nederland. De lange traditie van kweek en verzorging door imkers maken dat er bij de honingbij heel andere zaken spelen dan bij wilde bestuivers. Zo lijden honingbijen aan ziekten en parasieten die bij wilde bijen niet voorkomen en is ook de verzorging door imkers een belangrijke factor.
Naar de oorzaken van de sterfte onder honingbijen wordt nog volop onderzoek gedaan. Er worden vele mogelijke oorzaken genoemd, zoals de varroamijt, het gebruik van pesticiden in de landbouw, de bochelvlieg Apocephalus borealis, een virus, de eencellige parasiet Nosema en nog diverse andere. De wetenschappellijke discussie over deze complexe kwestie lijkt nog ver verwijderd van een consensus.
Honingbijen behoren niet tot de wilde insectenfauna van Nederland en vallen daarom buiten het bestek van deze website, die zich vooral op de wilde bestuiversfauna richt. Meer over sterfte van honingbijen is te vinden op onder andere de websites van het Nederlands Centrum Bijenonderzoek, Wageningen UR en het Bijenlint. Meer over de achteruitgang van wilde bijen is te lezen op de pagina Wilde bijen bedreigd.
Voor meer informatie over het relatieve belang van honingbijen en wilde bestuivers voor bestuiving van gewassen, zie Belang wilde bestuivers.